Μεγαλειώδεις οι συγκεντρώσεις του λαού σήμερα!
Απεικονίζουν την αγανάκτηση και την οργή ενός λαού, που εμφανίζεται σαν ένα μεγάλο φουσκωμένο ποτάμι.
Δημόσια Κοινά Αγαθά, που μόνο δημόσια δεν είναι!
Αυτή η οργή του λαού θα πρέπει να μετατραπεί σε πολιτική δράση, με σκοπό να αποκατασταθούν τα δημόσια αγαθά, όπως το νερό, η υγεία, η εκπαίδευση, η κοινωνική ασφάλιση.
Η κρατικοποίηση των τρένων και ανασύσταση των δημόσιων οργανισμών με κοινωνικό έλεγχο είναι επίσης αναγκαίοτητα.
Επιρρίπτουν ευθύνες για τραγικά γεγονότα ο ένας στον άλλον σε μία προσπάθεια να μας παθητικοποιήσουν και να υπονομεύσουν κάθε διάθεση μας για δράση.
Παντού προβάλλει η ιδιωτικοποίηση και η προώθηση των εταιρικών συμφερόντων.
Καταθέτουν νομοσχέδια στο Κοινοβούλιο με σκοπό την ιδιωτικοποίηση του νερου, την ιδιωτικοποίηση της ογκολογικής παιδιατρικής κλινικής του νοσοκομείου Παίδων “Αγία Σοφία” και ποιος ξέρει ακόμη που θα φτάσει αυτή η ροπή ιδιωτικοποίησης που φωτογραφίζεται στην διάθεση και τα σχέδια της κυβέρνησης.
Ελέω ιδιωτικοποιήσεων λοιπόν!
Διακυβεύονται τα δημόσια κοινά αγαθά συνεχώς!
Απο τη μία η εθνική τραγωδία στα Τέμπη και από την άλλη οι ιδιωτικοποιήσεις.
Αδήριτη αναγκαιότητα, πιο πολύ από ποτέ η συσπείρωση του λαού για την προστασία όλων μας!
Σκηνικό σκληροπυρηνικών διαστάσεων ενός κρατικού μηχανισμού με εμφανή και ιδιαίτερη αναλγησία.
Οφείλουμε να παλέψουμε σκληρά και με υψηλό αίσθημα ευθύνης για την προστασία των δημοσίων αγαθών.
Τα δημόσια αγαθά είναι αγαθά που παρέχονται εκτός αγοράς, με στόχο τη συλλογική του κατανάλωση και δεν αποκλείουν κανέναν!
Ωστόσο, στην σύγχρονη κοινωνία μόνο η συλλογική κατανάλωση δεν προωθείται ενώ ταυτόχρονα ο αποκλεισμός, υφίσταται σε μεγάλο βαθμό υπονομεύοντας την ανθρώπινη διαβίωση, κυρίως των ευπαθών κοινωνικών ομάδων.
Αποκλεισμός και κοινωνικό κράτος είναι δύο έννοιες που δεν ταιριάζουν.
Άρα, πού είναι το κοινωνικό κράτος για αυτές τις ομάδες της κοινωνίας μας;
Η ιδιωτικοποίηση είναι το κλειδί της απάντησης!
Η κρατικοποίηση του νερού, του ρεύματος, των τρένων καθώς και η αποκατάσταση της υγείας, της εκπαίδευσης, της στέγασης και της κοινωνικής ασφάλισης, αναμφίλεκτα, σε μία κοινωνικά, οικονομικά και ηθικά φλεγόμενη κοινωνία δημιουργούν τους όρους κινητοποίησης.
Τα δημόσια αγαθά αφορούν την καθημερινότητα μας!
Οι σχέσεις εκμετάλλευσης οφείλουν να καταργηθούν.
Η καθολικότητα της κοινωνικής διαμαρτυρίας δίνει το πράσινο φως για την αναγκαιότητα της αλλαγής.
Εν προκειμένω, ταιριάζει η φράση “ο λαός σώζει τον λαό”! Η κοινωνική δυναμική μπορεί να φέρει ισχυρή ανατροπή!
Βλέπουμε την καθημερινότητα του βίου μας και αντιλαμβανόμαστε ότι οι ανάγκες της κοινωνίας μας μπήκαν στο περιθώριο.
Οι εκλογές πρέπει να γίνουν με ψήφο συνείδησης ώστε να επέλθει ουσιαστική αλλαγή.
Η σκυτάλη πρεπει να δοθεί σε νέους ανθρώπους με όρεξη, σε πραγματικούς μαχητές υπεράσπισης των δημοσίων αγαθών, της ζωής μας, της χώρας και των συνανθρώπων μας.
Βιώσαμε οικονομική κρίση, μνημόνια, πανδημία, lockdown, πόλεμο και φτάσαμε σε σημείο να δηλώσουμε παραίτηση από κρίσιμα εργαλεία σκέψης.
Τι κάναμε και τι δεν κάναμε για να αλλάξουμε, να αντιδράσουμε; Ποιες ήταν οι μορφές δράσης;
Η κοινή λογική οδηγεί σε έναν και μοναδικό διάδρομο σκέψης = ΑΛΛΑΓΗ!
Η δημοκρατία χρειάζεται μαχητές και όχι παθητικούς θεατές.
Παλεύουμε για τα αυτονόητα, που δεν θα έπρεπε καθόλου να παλεύουμε, αφού είναι αυτονόητα!
Εξάντλησαν τις δυνάμεις του λαού μέσα απο την σταδιακή και συστηματική φτωχοποίηση του.
Ασχέτως κομματικών αντιλήψεων, πρέπει να γίνει κοινή συνείδηση ότι έχουμε χρέος απέναντι στον εαυτό μας, στην οικογένεια μας, στην πόλη, το χωριό και την χώρα που ζούμε καθώς και στους συνανθρώπους μας να διεκδικήσουν ώστε να απολαμβάνουμε τα δημόσια αγαθά, που πλέον έχουν λάβει την κατεύθυνση της ιδιωτικοποίησης.
Η φωνή του λαού πρέπει να ακουστεί στις εκλογές, όχι μόνο στους δρόμους, στα μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης.
Στόχος μας, μεγάλη ευθύνη μας, να πάρουμε πίσω εκείνα που οι σημερινοί ιθύνοντες μας στέρησαν και εξακολουθούν να μας στερούν.
Διακυβεύεται η ανθρώπινη ζωή, η ασφάλεια, η διαβίωση και η αξιοπρέπεια μας.
Η ανοχή μας έφτασε στο τέρμα!
Δεν μπορούμε να αντέξουμε άλλο την προχειρότητα και την εμφανή έλλειψη οργάνωσης του κρατικού μηχανισμού.
Μας κούρασε η ρητορική μίσους και η αποποίηση ευθυνών, αυτος ο ωχαδερφισμός.
Η ΑΛΛΑΓΗ θα μας σώσει!
Τα φλέγοντα θέματα της επικαιρότητας καθιστούν την αλλαγή του πολιτικού συστήματος μονόδρομο!
Ο λαός έχει σηκώσει βάρη, που δεν αντεχει. Ο ανθρώπινος ψυχισμός έχει καταρρεύσει. Δεν αντέχει άλλο.
Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφέρω κάτι πολύ σημαντικό αναφορικά με τα νομοσχέδια, τους νόμους. Πριν την ανέγερση ενός μεγάλου οικοδομήματος. ο αρχιτέκτονας παρατηρεί και δοκιμάζει το έδαφος ώστε να δει αν μπορεί να σηκώσει το βάρος.
Το ίδιο και ο σοφός νομοθέτης.
Δεν αρχίζει με την σύνταξη καλών νόμων γενικώς, αλλά εξετάζει από πριν, αν ο λαός, για τον οποίον προορίζει αυτούς τους νόμους, μπορεί, είναι ικανός να τους αντέξει!
Η σκληρή αλήθεια όμως είναι ότι ο λαός δεν αντέχει άλλο!
Διαφέρουμε, μαζί θα τα καταφέρουμε!
