Αναντίρρητα, σήμερα καλούμαστε να βιώσουμε το φαινόμενο μιας πολλαπλότητας κρίσεων, οι οποίες ταλανίζουν τον κόσμο σε παγκόσμιο επίπεδο.
Κοινωνική κρίση,
οικονομική κρίση,
περιβαλλοντική κρίση,
πολιτική κρίση!
Κρίση στον χώρο της εργασίας, της υγείας, της εκπαίδευσης!
Κρίση στον χώρο των αξιών, στις οποίες και οφείλουμε να μην κάνουμε “εκπτώσεις”, καθώς οι αξίες είναι ο οδηγός του αυτοπροσδιορισμού μας απέναντι στους συνανθρώπους και την Πατρίδα μας.
Μέσα σε αυτές, η ανθρωπότητα υποφέρει. Προσπαθεί να αντέξει, να βρει ξανά το κουράγιο και την παρρησία για να ζήσει με αξιοπρέπεια, οραματιζόμενη με ασφάλεια το μέλλον που της αξίζει.
Ο πόνος που βιώνει όμως ο πολίτης στη σύγχρονη ελληνική κοινωνική πραγματικότητα, κατακερματίζει τη γλώσσα του, οδηγεί σε έναν λαβύρινθο σκέψεων και σε ένα κύμα τοξικών συναισθημάτων, τα οποία έρχονται να τον παρασύρουν σε κρίσιμες αποφάσεις η έκβαση των οποίων καθορίζει το μέλλον του.
Ο κόσμος δεν αντέχει άλλο. Οι ιθύνοντες εθελοτυφλούν μπροστά σε όλη αυτή την κατάντια, που πληγώνει το είναι του.
Πού πρέπει να οδηγηθούμε ώστε να γίνει αντιληπτή αυτή η απόρροια της πολλαπλότητας των υφιστάμενων κρίσεων, στις οποίες αδυνατεί να ανταπεξέλθει ο λαός;
Ο άνθρωπος αισθάνεται έντονη την αδικία, την υποτίμηση της νοημοσύνης του, τον αέναο εμπαιγμό ωσάν μανδύα, που ντύνει μια κενή υποσχεσιολογία απέναντί του δίχως εξ αντικειμένου δεσμεύσεις.
Φτάνει πια!!
Στην παρούσα φάση, καθίσταται αδήριτη αναγκαιότητα η διασφάλιση μιας ισορροπημένης κοινωνίας, στην οποία δεν θα διακυβεύεται το ζην!
Η αλλαγή θα έρθει από ανθρώπους με πραγματικό όραμα, μέσα από νέους ανθρώπους, ικανούς να αντεπεξέλθουν σε προκλήσεις, που θα διαδέχονται η μία την άλλη, χωρίς να σκεφτούν το προσωπικό τους όφελος, αλλά το bonum sibi, δηλαδή το κοινό όφελος.
Γνωστό τοις πάσι, η ελευθερία της έκφρασης, η ελευθερία δηλαδή με βάση την όποια ο καθείς μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά, γραπτά και δια του Τύπου τους στοχασμούς του (άρθρο 14, παρ. 1 του ισχύοντος Συντάγματος) συνιστά, αναμφίλεκτα, τον ακρογωνιαίο λίθο μιας δημοκρατικής κοινωνίας.
Και ερωτώ μέσα από τη φωνή του πολίτη, ως υποψήφιος βουλευτής του νομού Αιτωλοακαρνανίας, αλλά και ως νέος άνθρωπος που αγαπώ τον συνάνθρωπό μου και προσπαθώ να μπω στη θέση του μέσα από την οδό της ενσυναίσθησης:
Πώς μπορώ να εμπιστευτώ το μέλλον μου σε χέρια, που αποδεδειγμένα βύθισαν τον λαό στην απογοήτευση, κάτω από το όριο της φτώχειας, άρα σε επίπεδα εξαθλίωσης, στον ψυχικό του κατακερματισμό μέσα από υποσχέσεις που σπάρθηκαν χωρίς να επέλθει η “ανθοφορία” τους, την οποία πολλοί συμμετέχοντες στον πολιτικό στίβο έσπευσαν κατά καιρούς να βροντοφωνάζουν με στόχο την ψηφοθηρία;
Μπήκε κανείς σε διαδικασία, από την πολιτική σκηνή της Ελλάδας να σκεφτεί πραγματικά πώς νιώθει σήμερα ο πολίτης; Ένας πολίτης που έχει ξεπεράσει τα όρια του και αδυνατεί να τα βγάλει εις πέρας!
Κοιτάζω ανθρώπους γύρω μου, και τα βλέμματα μιλούν από μόνα τους και με προβληματίζουν. Συζητώ με συμπολίτες μου στην Αιτωλοακαρνανία και με λυπεί αυτή η απογοήτευση που εμποτίζει τα λόγια τους. Αυτά τα λόγια, στα οποία καθρεφτίζεται το γκρέμισμα των ονείρων τους και μια αγανάκτηση να αναδύεται μέσα από έναν ζοφερό τρόπο σκέψης! Ναι, η αγανάκτηση αυτή που αισθάνονται γιατί η φωνή τους δεν εισακούγεται!! Φωνή χωρίς φωνή! Αόρατες υπάρξεις; Πόσο λυπηρό!!
Αυτή η ΦΩΝΗ όμως είναι του ΛΑΟΥ! Και βροντοφωνάζει “Δεν αντέχουμε άλλο τις ψεύτικες υποσχέσεις με στόχο να υφαρπάξουν την ψήφο μας!
Ποτέ δεν θα ήθελα να είμαι ένας από αυτούς, που έβαλαν την πολιτική πάνω από το κοινό όφελος και ούτε ονειρεύομαι έτσι την πολιτική μου ταυτότητα. Είμαι εδώ και θα είμαι εδώ, για όποιον με χρειαστεί, προσπαθώντας με δύναμη ψυχής και μυαλού, επί ρεαλιστικών βάσεων, και όχι βερμπαλισμών, να γίνω συνοδοιπόρος με κάθε συμπολίτη μου.
Επιθυμώ να συμπορευτώ μαζί σας με σκοπό να βρούμε λύσεις και όχι να προβούμε σε επιδερμικές – επιφανειακές πράξεις, που φαινομενικά θα επιλύουν και ουσιαστικά θα βυθίζουν κι άλλο τον λαό και τα συναισθήματά του.
Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Για αυτό πρέπει να δίδονται ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους να αποδείξουν εμπράκτως τα λόγια τους και την αξία τους!
Θέλω να κοιτάζω τον άλλον στα μάτια και να βλέπω, πως μέσα από τον προσωπικό μου αγώνα μπόρεσα κι εγώ να βάλω το δικό μου λιθαράκι, την προσωπική μου σφραγίδα στη λεγόμενη δημοκρατική μας κοινωνία, στην οποία ο λαός πρέπει να τυγχάνει του δέοντος σεβασμού, όπως και οι ανάγκες του.
Οραματίζομαι μια δημοκρατική κοινωνία, στην οποία ο λαός θα είναι πρωτευούσης σημασίας και δεν θα έρχεται πίσω, να τρέχει ιδρωμένος, επειδή τον ξεπέρασαν στη διαδρομή τα οικονομικά συμφέροντα, τα οποία με τη σειρά τους οδήγησαν στη θέαση της πολιτικής διαφθοράς. Για του λόγου το αληθές, αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα και το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν λύνονται με λόγια ή με επιδερμική ανακούφιση μέσα από ημίμετρα.
Στις πράξεις, στα έργα, στον προσωπικό αγώνα θα φανεί η αξία ενός πολιτικού γιατί οι απαιτήσεις εγείρουν αξιώσεις και η ψήφος σήμερα είναι μεγάλη ατομική ευθύνη, η οποία, στο σύνολο της, θα έχει τεράστια δυναμική. Η άκρατη υποσχεσιολογία και η συμφεροντολογική πολιτική δεν εμπνέουν ασφάλεια στους πολίτες. Τουναντίον, διχάζουν.
Ο λαός είναι συνοδοιπόρος μου, το λέω, το τονίζω και θα το πράξω.
Μαζί θα καταφέρουμε να βρούμε ουσιαστικές διαδρομές επίλυσης για μια ζωή με αξιοπρέπεια.
Μια αξιοπρεπής ζωή όμως δεν διασφαλίζεται με μία ζωή κάτω από το όριο της φτώχειας, το επισημαίνω ιδιαίτερα γιατί η φτώχεια μαστίζει σήμερα κι έχει οδηγήσει στην ανθρώπινη εξαθλίωση. Ας αναλογιστούμε και το κόστος της ισοπεδωτικής πανδημίας, η όποια είχε σοβαρά κόστη. Το δε ψυχικό της αποτύπωμα τεράστιο… Ας θυμηθούμε την εκτίμηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας περί αποτυπώματος στην ψυχική υγεία.
Ανοίχτηκαν πολλές πληγές κι ο πόνος βαρύς, μεγάλος και βουβός αλλά σε μας ή φωνή του φτάνει και δεν θα μείνουμε άπραγοι. Οι πληγές δεν θέλουν αλάτι, χρειάζονται φροντίδα, την φροντίδα ενός πολιτικού με συνείδηση. Διαφέρουμε και θα το αποδείξουμε εμπράκτως. Μέσα από την αγάπη για τον συνάνθρωπο και την κατανόηση των ραγδαίων αλλαγών στο κοινωνικοπολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι της χώρας μας, στοχεύουμε στην ανάπτυξη μιας σχέσης αμφίδρομης γιατί όσα λέμε πρέπει να συνάδουν με τα διαβήματά μας και τη στάση ζωής που υιοθετούμε απέναντι στο λαό.
Για να μπορέσεις να επιφέρεις αλλαγές σε ισχύουσες καταστάσεις, δεν πρέπει να αρκείσαι στο να είσαι απλά ένας παθητικός θεατής. Χρειάζεται αγώνας και θα τον δώσουμε. Εν τέλει, αγαπητοί μου συμπολίτες, επιζητώ μια ουσιαστική επικοινωνία μαζί σας, ασκώντας έναν εποικοδομητικό διάλογο. Θα πρέπει να γίνει κοινή συνείδηση ότι σπέρνοντας θα θερίσουμε όσα προσδοκούμε. Ως υποψήφιος βουλευτής του νομού Αιτωλοακαρνανίας, αισθάνομαι ότι υπηρετώ μιαν “υπόθεση”, την επαναφορά της χαράς στα πρόσωπα των συνανθρώπων μου.
